Jest to duża konstrukcja pływająca. Fenicjanie i Grecy budowali drewniane statki napędzane wiosłami lub żaglem. Kartagińczycy i Rzymianie budowali galery wojenne wyposażone w tarany i kilka rzędów wioślarzy. Dębowe statki wikingów były napędzane żaglem lub wiosłami. Statki flotylli Ryszarda Lwie Serce miały głównie napęd żaglowy. Wynalezienie kompasu w XIV wieku umożliwiło wyprawy odkrywcze na żaglowcach (dokonywali tego przede wszystkim Portugalczycy). Na początku XVI wieku Henryk III zbudował Great Harry, pierwszy dwupokładowy angielski okręt wojenny. Budowane w XVI wieku statki były krótkie i miały wysoką rufę. Poza trzypokładowym statkiem Phineasa Petta, wybudowanym w XVII wieku, statki angielskie do XIX wieku nie wytrzymywały konkurencji ze statkami holenderskimi i hiszpańskimi. W latach 40-stych XIX wieku żelazo zaczęło wypierać drewno w konstrukcjach statków. Wybudowany w 1845 roku Great Britain był pionierską konstrukcją żelazną. Na początku XIX wieku w Wielka Brytania i USA rozpoczęły eksperymenty z napędem parowym. W 1812 roku skonstruowano Comet napędzany kołami łopatkowymi, w 1833 roku kanadyjski Royal William przepłynął Ocean Atlantycki, a w 1838 roku angielski Great Western z napędem parowym przepłynął z Bristolu do Nowego Jorku. F. Pettit Smith po raz pierwszy zastosował do napędu statku (Archimedes) śrubę napędową (1839 rok); po 1850 koła łopatkowe stosowne były przede wszystkim na statkach pływających po wodach śródlądowych, zwłaszcza dużych amerykańskich rzekach. Wynalezienie silnika sprężonego i turbiny (1902 rok) zakończyło rewolucję w rozwoju napędów do czasu pojawienia się napędu jądrowego po II wojnie światowej. Napęd ten wykorzystany jest głównie w okrętach podwodnych. Najnowsze osiągnięcia to poduszkowce, wodoloty, zwłaszcza jako promy krótkodystansowe, na przykład katamarany wprowadzone w 1991 roku przez Hoverspeed przepływają kanał La Manche w 35 minut (osiągają średnią prędkość 84, 5 km/h).
Read Time:1 Minute, 22 Second